Zmiana Kalendarza, Zima wreszcie na nas łaskawa, A także zarys pomysłu na Wstęp do Ogólnej Teorii Gwizdania!

Witajcie w 2009 roku. Operacja "Święto Zmiany Kalendarza" przebiegła miło i spokojnie. Głównie dzięki naszym Przyjaciołom z Warszawy Kasi i Marianowi Maciejewskim, których serdecznie pozdrawiamy. Czemu tylko "Zmiany Kalendarza"? Heh. Przecież rok kończy się w 24 grudnia, w Wiliję Bożego Narodzenia. :) Był Ogień, trochę wódki i dwie gitary. :)
W samego Sylwestra śniegu było bardzo niewiele za to od przedwczoraj sypie. Wreszcie! Dzisiaj słoneczko więc nie ma dyskusji. IDZIEMY!!! (Acha! Jakby kogoś zmyliła ta sepia, to od razu mówię, Ci Faceci na zdjęciu, to nie, mój Pradziadek Józef z Dziadkiem Stanisławem, gdzieś na Syberii, tylko ja z Prezesem w Łopuchowej.)

Co zostało udowodnione niniejszym.
Dla GAMY śnieg jest pewnym bardzo przyjemnym zaskoczeniem
Bo my, "syberyjskie wygi" i "północnokanadyjscy traperzy" z Łopuchowej, się zimy nie boimy.
(Acha! Tutaj ważna uwaga! Nie boimy się, ale jak wychodziliśmy na ten spacer wiatr strącił z drzewa dwie pacynki śniegu. Jedna trafiła Tatę w twarz, a druga w twarz Prezesa. No i się Bąbel obraził. Miał taką minę przez cały spacer.)
Nasze psy, też nie. Zabawę w każdym razie miały pierwszorzędną. Cały czas z nosem przy ziemi i w pełnym galopie.




Zdobywszy nas przydomowy Biegun Północny, zasłużyliśmy na krótki odpoczynek.
Kiedy nasza Mama wychowywała psy.
Tatuś bezskutecznie próbował się ich "dogwizdać"

Syberiady ciąg dalszy. (Czyli się jednak "dogwizdałem")





Jak widać, niektóre z naszych paryj są zaludnione. (To taka dygresja dla złapania oddechu. W końcu ileż można gwizdać ? :/)
Ale większość nie (Chodzi mi zarówno o Paryje jak i "gwizdaczy"):-)


DOŚĆ!