niedziela, 22 marca 2009

Ani góry, ani dziury! Las sosnowy. Ciemne chmury!Ocieka. Prezes ucieka.

Otóż właśnie dziś Prezes Bąbel zapoznał się z jednym z najdziwniejszych Dziwów Przyrody! Proszę sobie wyobrazić - LAS SOSNOWY NA ZUPEŁNIE PŁASKIM TERENIE!!!!! Szok! Horrendum! Normalnie płasko jak okiem sięgnąć! Wybraliśmy się mianowicie do Ocieki. Kilka kilometrów na północ od Ropczyc. Opuściliśmy zatem przyjaźnie pofałdowane, swojskie tereny Pogórzan, zapuszczając się na równe, puszczańskie terytorium Lasowiaków.

Prezes - doświadczony globtroter - już od wczoraj zapoznawał się z florą, którą spodziewał się dziś zobaczyć. W celach edukacyjnych Tatuś Mu posadził sosenkę.


Trening kondycyjny. Oto odpowiedzialność!

Usuń formatowanie z zaznaczeniaDługodystansowy.
Mimo przygotowań, kiedy wysiedliśmy z auta, nasamprzód przeżył ciężki szok estetyczno-poznawczy. Mam wrażenie, że Jego wyobrażenie świata legło w gruzach. Wcale Mu się nie dziwię. Ze mną było swego czasu podobnie.
W każdym razie z początku stanowczo odmówił eksploracji. Już się baliśmy, że wycieczka skończy się po półgodzinie z uwagi na zerowy entuzjazm Prezesa, który wciąż zawracał w stronę auta. Trudno się bardziej pomylić.
Psy za to z miejsca wpadły w amok. Dla nich takie dziwactwo jak płaski las to jak dla kierowcy - fanatyka szybkości, możliwość przejechania jakimsik bolidem toru Nardo. (Tam się bije rekordy szybkości.) Prezes uważnie się przyglądał.
Z kolei płaty śniegu to możliwość kontrolowanych kolizji. (Prezes wciąż się przyglądał.)
I znakomity system chłodzenia . (Prezes zdecydował!)

Usuń formatowanie z zaznaczeniaI ruszył!!!!!!! Na razie powoli. Ostrożnie.
Spróbował na wszelki wypadek się uzbroić, ale nie udało Mu się podnieść tego patyczka.
Za to płaty śniegu zyskały Jego uznanie.
Bawiło Go zwłaszcza wygrzebywanie spod śniegu mchu.
I przemaczanie sobie kombinezonu.
A także badania mikrobiologiczne.
Potem wstał i się zaczęło!
Biegał za psami.
I od psów.
Tu właśnie się zastanawia, w którą teraz stronę uciekać, żeby było fajnie.
I sru!
Co jakiś czas oglądał się na pościg.
I namawiał z GAMĄ.
Zastawiał pułapki. (Tutaj słynne już w niektórych kręgach survivalowych, śmiertelnie niebezpieczne tzw. "Podwójne przegięcie Prezesa".)
Aż padł, podpatrzywszy niezawodny, psi sposób regeneracji sił.
Nie na długo jednak. Wstał po chwili i jeszcze zbadał porosty na drzewach, aby zdiagnozować stopień zanieczyszczenia powietrza.
Osłupiała GAMA patrzyła tylko z zazdrością jak Prezes błyskawicznie i niestrudzenie przemyka w oddali pomiędzy drzewami.
Można było tylko cierpliwie czekać.
Potem Prezes wrócił i syty wrażeń zaczął się wygłupiać.
Wycieczka była udana.

piątek, 20 marca 2009

Kółko, sadzenie drzewka, segregacja liści, a także kotki, czyli bazie.

Witajcie! Chwilkę nas nie było. Raz, że mało czasu, dwa, że Prezesa bolał brzuszek i mieliśmy inne sprawy na głowie. Co u nas? W tej chwili spadł śnieg i jest brzydko, zimno. Poza tym Prezes odkrył KÓŁKO !!!!! (Zarówno jako słowo jak i rzecz.)

A także rozliczne zastosowania tegoż KÓŁKA !
Fajne jest to, że sam, z własnej woli karmi swoim KÓŁKIEM psy. Kształtuje tym samym właściwe relacje z nimi i sam uczy się przyjemności dzielenia się.
Kilka dni temu wyszliśmy zasadzić bożonarodzeniowego świerczka. Prezes Tatusiowi nie pomagał ponieważ natychmiast oblazły Go koty mieszkające aktualnie na strychu i w piwnicy. Prezes bardzo lubi koty, a koty lubią Prezesa.
Po zasadzeniu drzewka udaliśmy się na krótką przechadzkę.
Nie chcę się chwalić ale robiąc to zdjęcie wisiałem nad otchłanią żywiołu trzymając się balustrady mostu palcami stóp .
Potem Prezes wziął się do roboty i długo, uczciwie sortował zeszłoroczne liście.
Co, jak każda porządnie wykonana praca, sprawiło Mu ogromną satysfakcję
Następnego dnia Prezes wstał, wziął i se poszedł na spacer sam.
Dobrą chwilę trwało zanim gończym psom udało się z Nim zrównać.
A Tatusiowi wyprzedzić.
Kiedy udało się zatrzymać i spacyfikować rozpędzonego Prezesa, na pocieszenie dostał do zabawy kotki. Już wspominałem, że Prezes lubi koty.
Kotki na długo nie pomogły. Prezes zażądał prób terenowych.
I to koniecznie na własnych łapkach !
Bo wtedy można znaleźć arcyciekawe rzeczy!.
Tak!
Jest fajnie.
NUTKA.
GAMA też znalazła coś dla siebie. Fragment sarniej nogi. Zdaje się, że również była zadowolona.
GAMA. (Już bez nogi)
Psy biegały a Bąbel rysował trawą po niebie.

Przejawiając co jakiś czas niepokojąco wielki apetyt na Życie.
Schodzimy do domu.
Ale jak tu schodzić do domu nie obsypawszy się przed tym żółtym pyłkiem leszczyny?
Jeszcze tylko zdjęcie z Tatem.
Ostatnie sprawdzenie terenu.


Chwilka leżakowania przed drogą.

Psy (o dziwo) też.

I schodzimy. Jesteśmy bardzo zmęczeni.


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...