piątek, 14 października 2011

mmo.pl czyli kronika tego, jak nam ręce opadły



Heh, tym razem zamiast zdjęć będziemy wylewać żale...

Jak pamiętacie, 16 września Kościół Rzymski wspomina św. Cypriana - biskupa Kartaginy - męczennika.

Prezes w tym roku zdmuchnął tego dnia cztery świeczki i cierpliwie czekał, aż prezent przywiezie mu kurier. My też czekaliśmy ciesząc się z góry na radochę Prezesa i Jego dziecięcych gości....

A było to tak...
W czasie pobytu w sierpniu w Sulejowie na Klubowej Wystawie Ogara i Gończego mogliśmy zaobserwować, jaką frajdą jest dla naszego Bąbla i wszystkich innych dzieciaków jest zabawa na bezpiecznej trampolinie. Postanowiliśmy, że będzie to świetny prezent urodzinowy.

I teraz zaczyna się historia.
Jak wszyscy mieszkający "daleko od szosy" przeszukaliśmy Internet. Jest! Znaleźliśmy!
W sklepie mmo.pl była dokładnie taka, o jaką nam chodziło. Zgodnie z warunkami sprzedaży mogła nie dotrzeć w same urodziny, ale 21.09. nie wydawał się nam zbyt odległym terminem, więc kupiliśmy Prezesowi prezent "zastępczy" i pełni ufności czekaliśmy.

07.09.2011r.

Zamówiliśmy i zapłaciliśmy za towar.

16 09. 2011r.

Urodziny Prezesa. Nic to!

21.09.2011r.

Zamiast przesyłki dostaliśmy telefon z grzecznym zapytaniem, czy poczekamy dłużej. Hmmm... Zrezygnujemy, zanim przeleją kasę, zanim znajdziemy gdzieindziej, zanim przyślą... zima przyjdzie! Pani zapewniła nas, że przed zimą zdążą :D. Postanowiliśmy czekać. w końcu to pewnie już tylko kilka dni.
Naiwniacy!

05.10 2011r.

...czyli po kolejnych ni mniej ni więcej "tylko" dwóch tygodniach otrzymaliśmy paczkę. Pięknie zapakowaną, nieuszkodzoną nijak. Tato z tajemniczą miną zaczął rozpakowywać, by za moment usłyszeć dziki wrzask Prezesa : Hurrraaaa! Trampolina!!!.

Tymczasem niepokój Taty wzrastał. Złożył ramę na wspornikach. Na oko było widać, że nie potrzeba wielkiego wysiłku, by przy skoku dotknąć ziemi. Śrub do jej skręcenia wydawało się natomiast stanowczo za dużo. Tym niemniej Tato zaczął podejrzliwie czytać instrukcję montażu i wąchać, co w paczce piszczy.

Zapiszczała jeszcze mata do skakania i siatka ochronna. TYLE.

No to i Młody zapiszczał.

Brakowało nam raptem:

1. przedłużaczy nóżek,

2. maty okrywowej na sprężyny,

3. sprężyn,

4. narzędzia do montażu sprężyn,

5. wszystkich elementów pozwalających zamontować siatkę ochronną (drążki, rurki z pianki, kołpaki, haki itp.).


Miły Pan na Infolinii mmo.pl ( po rozszyfrowaniu Mega Market Odchudzania) obiecał, że producent skontaktuje się z nami w ciągu 24 godzin.

Nie zawieraliśmy żadnej umowy z żadnym producentem-kooperantem firmy, ale dobra, Czekamy.


12.10.2011r.

Minął tydzień. Przyznajcie - cierpliwość mamy przysłowiowo świętą, albo jeszcze gorzej. Miły Pan z infolinii zaszczycił nas telefonem.

- Czy możemy w emailu wyszczególnić czego brakuje?


Trochę zastanowiło nas, dlaczego producent nie wie, co wchodzi w skład sprzętu własnoręcznie (metafora) produkowanego... Dobra, możemy zinwentaryzować zaniedbania. w końcu Prezes wciąż piszczy.

13.10.2011r.

Otrzymaliśmy telefon, że jutro kurier dostarczy brakujące części. Mieliśmy właśnie pakować się na dłuuugi, nauczycielski weekend do UchoDyni. Co tam, pojedziemy jutro. W końcu Prezes gardło niszczy tym piszczeniem swoim.


14.10.2011r.

Pakujemy auto do UchoDyni i czekamy na kuriera. Zimno, chyba nie ma po co trampoliny rozstawiać, bo się Prezes nie da przecież z niej zgonić i zapalenie płuc jak w banku. Kochany kurier nie kazał na siebie czekać długo. Piękna, nieuszkodzona paczka! Marzenie!

Otrzymaliśmy:

1. Trzy zupełnie nam niepotrzebne nóżki ( to jeden z niewielu elementów, które przyszły pierwszą paczką.
2. Sześć przedłużaczy nóżek – ok.
3. Pięćdziesiąt dziewięć (zamiast sześćdziesięciu) sprężyn.
4. Narzędzie do montażu sprężyn.


Brak zatem nadal

1. jednej sprężyny,

2.maty okrywowej oraz

3.elementów umożliwiających montaż siatki ochronnej.


I tak właśnie nam ręce opadły. Cóż, wciąż są ludzie, dla których sztuka czytania i liczenia jest żywcem niedostępna.

Ci ludzie zapewne świetnie umieją obracać od 6 tygodni naszymi pieniędzmi.

Napisaliśmy emaile z reklamacją, nie dostaliśmy potwierdzenia odbioru. Skontaktowaliśmy się z Rzecznikiem Konsumenta - ten w Rzeszowie słynny jest z dobrych wyników :D Za chwilę wyślemy reklamację poleconym.

Nie jesteśmy mściwi, ale wiele rzeczy załatwiamy przez Sieć i wydaje nam się, że podobne sprawy należy tępić jak dokuczliwe robactwo

(za przeproszeniem Robactwa).

To szkodzi wszystkim użytkownikom Sieci.


Co więcej możemy zrobić?

Pożalić się Wam i z utęsknieniem czekać słów pocieszenia.


Prezesa pocieszyć się nie da. Zanim zdobędziemy wszystkie części spadnie śnieg i trampolina będzie czekała wiosny na strychu.


Tym nieoptymistycznym akcentem kończymy i jedziemy do UchoDyni sadzić drzewa i krzewy owocowe.

Pa.







sobota, 8 października 2011

Co było, a nie jest też pisze się w rejestr, czyli, "my się śmierci nie boimy hop-sa-sa"!







Pierwsza jesienna szaruga sprawiła, że lato przyciągnęło nas ku sobie i przypomniało, że nie ze wszystkiem przecież odeszło...

Zapraszamy Was zatem do letniej UchoDyni, wiszących w upale zapachów, pieszczotliwych wiatrów, przestrzeni i wakacyjnej beztroski.


Psy od świtu gotowe były sczesywać...


...rosę z traw i chaszczy, które w tym roku były naszym głównym produktem pól ornych.
W uprawie chwastów dość szybko stajemy się specjalistami!

Podglądaliśmy oczywiście, co w owych chaszczach piszczy.

Czasem bywało erotycznie,

a czasem trafił się i krwawy thriller.

A kiedy wreszcie lipcowe słoty ustąpiły, postanowiliśmy to hucznie świętować. Zafundowaliśmy Prezesowi pierwszą w życiu wizytę w ZOO
(warszawskim).


No jasne, że Kondor wymiatał!!!

Ary i inne papugi okazały się fascynujące ( w końcu baaardzo pirackie ptaki), jednak tylko dopóki nie otwierały dziobów.


Tukany, jako ciche, zyskały znacznie większe uznanie Cypriana.

My zaś, nie mieliśmy jak specjalnie obserwować zwierząt, zapatrzeni w niespełna czterolatka po raz pierwszy na własne oczy widzącego znane z książek i filmów zwierzaki.
"Niech Pan spojrzy na Pawiana!
Co za małpa! Proszę Pana!"

Baliśmy się, że fortelami będziemy go odrywać od poszczególnych okazów,

on tymczasem przez trzy godziny zwiedzał ZOO biegiem!

Nie było mowy o zwiedzaniu po kolei. Oznajmiał, co chce zobaczyć i błądziliśmy, aż znaleźliśmy.
Prezes stawał, czasem aż śmiał się w głos z radości i natychmiast dysponował następny punkt wycieczki.
I wszystko na własnych nóżkach,

z uwzględnieniem ścigania od czasu do czasu szwendających się po alejkach pawi, które zna z "Domowego przedszkola".
(Pamiętacie ten świetny poranny program dla dzieci, dawno zdjęty z anteny, by ustąpić jeszcze jednemu serialowi?
Jeszcze jeden profit z programowego wyrzucenia telewizora -
Prezes ogląda tylko to, co Tata mu w sieci znajdzie i przybije pieczęć
DOPUSZCZONE DO UŻYTKU :DDD)


W czwartej godzinie przebiegania ZOO z prawa w lewo, w przód i nazad w gorące, parne, wieszczące burze popołudnie wreszcie widać było niejakie oznaki zmęczenia Głównodowodzącego.

Dopóki nie musiał sprawdzić, czy krokodyl naprawdę żyje.

Gdyby mógł, wszedłby pewnie do środka, by go z lekka "szturchnąć" butem...

Świnia nie krokodyl - swoim zwyczajem nie drgnął, nie mrugnął. Prezesa nie przekonał...

Wynagrodziły to Młodemu niedźwiedzie...

pozujące z wdziękiem godnym pluszaków z Cyprianowej półki. Tata, zaliczywszy niegdyś spotkanie ze Zwierzem opowiadał nieraz, jakie to groźne bestie. Prezes wierzył, póki nie zobaczył tutaj... Oby nie spotykał w naturze, niech żyje w błogiej nieświadomości.

Jedyny niefajny akcent w warszawskim ZOO, to orzeł w żałośnie ciasnej wolierze. Takie widoki ranią serca. I tak warszawskie ZOO dopisujemy do naszych ulubionych, obok Chorzowa i Oliwy. :D

Po powrocie, naładowani pozytywną energią Panowie, zaczęli debatować, jak wyremontować, nasza najgorszą ścianę - kuchenną.

Od planów do czynów nie było długo.

Jakkolwiek okazało się, że im kto młodszy,

... tym pilniejszy :DDD

Oczywiście wyjęcie starego, skrzynkowego okna było dopiero wstępnym etapem prac.

Zniszczone belki podokienne to prawie standard w starych chałupach,

ale wymienić je samodzielnie (głucho wszędzie, ciemno wszędzie) to robota zapewniająca dreszczyk emocji ( a nuż się zawali?). Jak widać udało się.

I patrzymy sobie na świat pogórzański kolejnym nowym oknem osadzonym na zdrowym drzewie.

Kolejnym "wyczynem" Taty są orzechowe ławy do zrobionego wiosną stołu.

Tu, w życzliwym cieniu jabłoni mamy teraz wytchnienie, a Mama warsztat pracy twórczej (zamyka w słoje i butelki smaki lata, a nawet lata zapachy).

W lecie, czasie grillowych przysmaków, nie może zabraknąć musztardy. To jasne, ale popatrzcie na tę. WYJĄTKOWA. Koszerna,
z certyfikatem Rabbiego Schlesingera ze Strasbourga.

Widać garb na plecach musztardy? Podpałka gratis.

Czy tylko my mamy popieprzone skojarzenia???
:DDD

(Musztarda poza tym całkiem przyzwoita.)

Mamy nadzieję dożyć w UchoDyni końca naszego czasu.
Może zejdzie do nas z gór Śmierć w błękicie i z piwem w ręku,
niczym Mama kończąca prace na hektarach???
Więc my się właśnie nie boimy, hopsa sa !

" Gdyby nie było śmierci, życie nie wydawałoby się takie piękne" - Mikołaj Gogol

W pierwsze jesienne chłody przesyłamy Wam wszystkim letnie pozdrowienia.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...